Taką przynajmniej mam nadzieję! Od zawsze na Święta jeździmy właściwie na gotowe. Trochę nie mieści mi się to w głowie, w końcu jesteśmy już naprawdę dorośli, ale nasi rodzice chórem powtarzają, że dopóki oni są, jeszcze młodzi i w pełni sił, to mamy przyjechać i po prostu być. Oczywiście na miejscu zawsze pomagamy ile trzeba i nie wpadamy na Wigilię, gdy zabłyśnie pierwsza gwiazdka, tylko znacznie wcześniej. Mimo wszystko zawsze oprócz podarków przywozimy coś od serca. To taka moja mała tradycja, by co roku na Święta wszystkim, których odwiedzamy podarować coś własnoręcznie upichconego. Tego ogromu pracy i serca włożonego w przygotowanie takiego podarku nie zastąpi żaden kupny prezent!