2-latek pomaga w domu, czyli jak uczyć dziecko porządku

Obecnie każdy średnio rozgarnięty dwulatek potrafi wskazać, a czasem nawet obsłużyć różne sprzęty domowe. Smartfon, tablet, pilot od telewizora mimo starań psychologów, socjologów i pedagogów nie są już zarezerwowane tylko dla dorosłych. Nie będę tu dzisiaj dyskutować o słusznościach, szkodliwościach, … Bo dzisiejsza dyskusja dotyczy uczenia dziecka porządku i pomagania w domu. Maluch nauczony porządku od samego początku nie będzie później (tak bardzo) buntował się przed jego zachowaniem. W czym dwulatek może pomóc nam w domu?

Według zaleceń Marii Montessori, obowiązki domowe można przydzielać dzieciom kierując się taką listą:

znalezione na kiep.pl

Jak to powinno wyglądać w praktyce? Przede wszystkim powinniśmy dziecko zachęcać, nie zmuszać. Wykonywać czynności razem z dzieckiem pokazując mu, że to świetna zabawa. Dzieci w tym wieku są na tyle zainteresowane otaczającym je światem, że nawet najbardziej banalne dla dorosłych obowiązki traktują jak wielką przygodę.

Ponadto, widząc, że rodzice nie stronią od prac domowych, dziecko traktuje je jako naturalny element codzienności i po pewnym czasie wykonuje je automatycznie, tak jak mycie rąk.

Nie zniechęcajmy się tym, że często po 'sprzątaniu’ dziecka zostaje jeszcze więcej sprzątania dla nas. Maluch z czasem nabierze wprawy i zauważy celowość wykonywanych przez siebie prac. Chwalmy je i doceniajmy jego zaangażowanie – takie pozytywne wzmocnienie wyzwoli w dziecku pewność, że to, co robi jest słuszne.

Warto więc jak najprędzej zaangażować dziecko w czynności domowe, by po czasie zebrać plon w postaci potrafiącego zadbać o porządek wokół siebie i nie traktującego tego jak przykry obowiązek malucha.

Jak to wygląda u nas?

Nasza córka Maja od zawsze była chętna, by robić wszystko to, co robi mama. Na pytanie 'Czy pomożesz mamie…’ prawie zawsze ochoczo odpowiada 'Tak’ i biegnie na miejsce akcji. Trafił się nam przypadek pomocny i współpracujący, ale bywały też chwile zwątpienia, czy też znudzenia. Przekonywałam wtedy małą, że po wykonanej pracy zrobimy razem coś ciekawego. Jeśli jednak uparcie odmawiała, czy była zajęta zabawą, nie zmuszałam jej do niczego – to w końcu wciąż tylko dziecko 😉

Wyciąganie naczyń ze zmywarki

Ulubiona czynność wykonywana w domu według naszej małej gospodyni. Najbardziej lubi wyciągać sztućce z kosza, sztuka po sztuce wyjmuje je i przekazuje w moje ręce. Fakt, wyciąganie naczyń ze zmywarki w ten sposób trwa trochę dłużej, ale jest zdecydowanie bardziej urocze niż zwykle.

Drobna pomoc w kuchni

Robienie babeczek samej, gdy na podłodze obok bawi się 2-latek? Bez sensu! Można przecież upiec dwie pieczenie na jednym ogniu – i babeczki będą zrobione i dziecko zabawione. Mieszanie suchych składników nie jest wielkim wyzwaniem – jest za to wielką frajdą dla malucha. Wspólne przygotowanie posiłków buduje więzi i wzbudza w maluchu zainteresowanie kuchnią. tylko się cieszyć! Wiele zdrowych przepisów, które można przygotować razem z dzieckiem podpatruję na stronie dada przepisy – jeśli szukacie inspiracji kulinarnych, nie może Was tam zabraknąć.

Wycieranie mebli

Czyli jedno z 1000 alternatywnych zastosowań chusteczek nawilżanych. Ja je uwielbiam i jak się okazuje – moje dziecko również. Gdy coś się rozleje – leci po chusteczki. Gdy się ubrudzi – nie może zabraknąć chusteczek. Chętnie też wyciera swój stolik, gdy jej o tym przypomnę, czy pomaga mi w wycieraniu mebli. Równie chętnie łapie za szmatkę i razem pucujemy komodę czy krzesła. W ramach zabawy oczywiście!

Sprzątanie po sobie zabawek

Rzecz niby oczywista, ale u nas najtrudniejsza do wyegzekwowania. Rozwalanie zabawek jest super, gorzej już z odkładaniem ich na miejsce. Może to dlatego, że to rzecz typowo dziecięca, a mniej domowa. Jednak zawsze wieczorem przed kąpielą staram się przypominać małej, że porozrzucane zabawki trzeba odłożyć na miejsce, żeby nie rozpoczynać następnego dnia w chaosie.

Przebieranie pościeli

To zadanie niełatwe, ale maluch zawsze może podać nam nowe, pachnące poszewki. A potem w tej nowej, pachnącej pościeli możemy się przytulać do woli 🙂

Przynoszenie pieluszek

Na początku 'pomagania’ naszej córki w przynoszeniu pieluch były one blisko, w salonie, żeby w razie potrzeby były zawsze pod ręką. Teraz już pieluszki leżą w jednym miejscu – w sypialni małej – i ona wcale nie opiera się przed pokonywaniem tej trasy. Wracając do mnie z pieluchą w ręku jest wyraźnie zadowolona z wykonanego zadania, ma poczucie, że jest potrzebna, jest kolejny powód do pochwał i tulenia.

Rozwieszanie prania

To kolejna rzecz po wyciąganiu naczyń ze zmywarki, którą uwielbia nasza córka. Jak zachęcić dziecko do pomocy w rozwieszaniu prania? Wystarczy pokazać mu, jaka to świetna zabawa – każdą rzecz trzeba strzepnąć i powiesić tak, żeby nie spadła. Maluch ćwiczy w ten sposób koncentrację i zdolności manualne. Rzadko któremu dziecku nie spodoba się beztroskie 'wytrząsanie’ ubrań. Pamiętajmy tylko, by dzieciom do wieszania dawać rzeczy małe i lekkie.

Rozpakowywanie zakupów

Zakupy to konik wielu kobiet. Nawet spożywcze (no przyznaj!). Moje dziecko nie jest tutaj wyjątkiem – pod tym względem prawdziwa z niej kobieta. Uwielbia grzebać w torbach z zakupami, a ja staram się zrobić z tego pożytek i kładąc na podłodze w kuchni sprawunki zachęcam ją, by podawała mi wszystko, co znajdzie w torbach.

Wrzucanie brudnych ubrań do kosza na pranie

Tutaj wystarczy dobry przykład. Przyznajmy, żadna to zabawa, ale ucząc dziecko wcześnie, że ubrania po ściągnięciu należy wrzucić do kosza na pranie, oszczędzamy sobie pracy i pokazujemy maluchowi, że to, co zużyte, zawsze ma swoje miejsce. Moja córka wrzuca ubrania do kosza automatycznie, jedno po drugim, wie, że tak się robi i już.

Wyrzucanie śmieci do kosza

Tutaj odnosimy trochę mniej sukcesów niż w czynności poprzedniej, może dlatego, że wyrzucanie śmieci do kosza było pierwszym obowiązkiem, którego nauczyliśmy naszą małą. Może po prostu trochę już się jej znudziło. Ale to naprawdę dobry nawyk (u dorosłych też!), żeby nigdy nie zostawiać papierka czy opakowania po zjedzonym produkcie na stole czy na podłodze. To, co zużyte – tak jak w przypadku prania – trafia do kosza – i tego się trzymajmy. Bądźmy konsekwentni, pokazujmy dziecku, że sami robimy to, czego od niego wymagamy, a na pewno nasiąknie tym za młodu i wyda plon w przyszłości.

Dwulatka oczywiście można zaangażować jeszcze w wiele innych czynności domowych. Pamiętajmy o jednej, najważniejszej zasadzie – róbmy to, co i tak musimy zrobić RAZEM, z przyjemnością i uśmiechem na ustach. To nic, że czasem pracy będzie więcej i zajmie więcej czasu. Najważniejsze, by nie odpuszczać i wspólnie dążyć do celu, jakim jest wychowanie 'porządnego’ człowieka.