Mama – Nie! Ja sama!

Słyszałam o tym, że dzieci często mają etapy Zosi Samosi. Ale nie przypuszczałam, że przytrafi się nam to tak szybko! Dorasta mi córka! 

Chcę ją nakarmić – 'Nee’. Głową macha na boki z taką prędkością, że aż wiatr wieje. Jak mały wentylator 😉 Ona siama. Łyżka w łapkę i heja. To nic, że serek wiejski zazwyczaj ląduje na ubranku. Krzesełku. Podłodze. I w moim oku. Chcę ubrać kapcie – 'Neeee’. Siama. Prawy na lewą, lewy na prawą, zapiąć nie umie, ale dobra. Oto i nasza Zosia Samosia. 

Gdy mówię, że idziemy na spacer, biegnie po buty. Zakłada je oczywiście sama. potem leci po szalik, mimo, że za nim nie przepada. Wie, że taka jest kolejność. W międzyczasie nadstawia rączki, żeby ubrać jej kurtkę, i szybko szybko szuka czapy (mimo, że jej szczerze nie cierpi!). Nie ma czasu do stracenia, wszystko musi być zrobione na wczoraj! Drepcze do drzwi. Siama oczywiście. Bo wózek to złooo. Na szczęście czasem udaje się ją do niego przekonać. Za pomocą chrupka albo wafelka ryżowego wciśniętego w każdą z dwóch ciekawskich łapek 🙂

Maja dorasta. Z dnia na dzień widzę, że umie, rozumie, mówi, pokazuje coraz więcej. Zadziwia mnie każdego dnia! Chętnie chwali się swoimi postępami. A ja pękam z dumy!

Dziś na przykład swój słowny repertuar zasiliła o słowa 'czapka’, 'ciocia’ i 'jajo’. Nasza mała mądrala! A teraz popatrzcie, jak pięknie siama-siama lata po osiedlowych chodnikach 🙂